Το Διεθνές σύστημα ταξινόμησης της λειτουργικότητας, της αναπηρίας και της υγείας –ICF- το οποίο εκδόθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 2001, συνιστά ένα βιοψυχοκoινωνικό μοντέλο θεώρησης της κατάστασης της υγείας του ατόμου.
Σύμφωνα με το ICF, η λειτουργικότητα του ατόμου αποκτά νόημα μέσα σε ένα πλαίσιο περιβαλλοντικών παραγόντων, φυσικών δηλαδή, κοινωνικών και αξιακών συνθηκών που ασκούν επιρροή στην κατάσταση της υγείας του.
Στους περιβαλλοντικούς παράγοντες του Προσώπου που Τραυλίζει απευθύνει το έργο της η ΟΕΕΔΡΟ. Στόχος είναι η ενίσχυση της επικοινωνιακής λειτουργικότητας ανθρώπων με τραυλισμό μέσω της επιρροής κοινωνικών δομών, στάσεων και στερεοτύπων, μέσω της ενημέρωσης και της ευαισθητοποίησης επιμέρους επαγγελματικών ομάδων, εκπαιδευτικών, κοινωνικών φορέων και σημαντικών άλλων προσώπων.
Υπό ένα τέτοιο πρίσμα, η δράση της ΟΕΕΔΡΟ έχει και «θεραπευτικό» χαρακτήρα εφόσον, σε μια ολιστική θεώρηση της «θεραπείας», η επικοινωνιακή λειτουργικότητα του ΠπΤ, μπορεί να ενισχυθεί μέσω της υποστήριξης του περιβάλλοντός του.
